Nihilizm Quotes

“Wystarczy niektórym z naszych szlachetnych panien, że obcięły włosy, włożyły niebieskie okulary i nazwały się nihilistkami aby nabrać przekonania, że tym samym zaczynają mieć własne "przekonania". Komu innemu wystarczyło poczuć w sercu kropelkę, dosłownie odrobinę jakiegoś ludzkiego, życzliwego uczucia, aby natychmiast nabyć przekonania, że nikt na świecie nie czuje tak jak on i jest on forpocztą w rozwoju ludzkości. Wystarczyło komu innemu przyjąć na słowo jakąś myśl albo przeczytać stronniczkę jakiegoś dzieła bez początku i zakończenia, aby natychmiast uwierzyć, że to "jego własne myśli", zrodzone w jego własnym mózgu. Bezczelność naiwności, jeśli można się tak wyrazić, dochodzi w takich wypadkach do zadziwiających rozmiarów, wszytko to brzmi nieprawdopodobnie, ale spotykamy się z tym na każdym kroku.”
― Fyodor Dostoyevsky, The Idiot

“Şeytani demekle kastettiğim şey, her insanın temelinde ve özünde yatan o doğuştan gelen huzursuzluktur ve bu huzursuzluk onu kendinden çıkarır, onu kendinden alıp sonsuza, asıl olana sürükler, sanki doğa her bir ruhta, o ilk kaosun dışa vurulmamış, tedirgin bir parçasını bırakmıştır; bu parça ise gerilim ve tutku yoluyla o insanüstü, algı ötesi temeline geri dönmek ister.”
― Stefan Zweig, The Struggle with the Daemon: Hölderlin, Kleist, and Nietzsche

“Let’s say -for the sake of the argument-, whatever you do, doesn’t matter in the great scheme of things. But the thing is we don’t live in the great scheme of things. We live only in a part of it. So, even if it doesn’t matter in the great scheme of things, it doesn’t matter that it doesn’t matter.”
― Cave Man, Modern Human's Handbook

“Zorunsuzluk kültürü dünyaya yönelmesi muhtemel bir öfke kültürüdür ve bu kültürün aşırı ucu, dünyanın yıkımına çalışmaktır.”
― Hans Blumenberg, Endişe Nehri Geçiyor

“Nie słucham go, daremnie usiłując zaprowadzić porządek we własnej głowie. Jana, Garbata, Brudas, szczęśliwa Olina, nieszczęśliwy ja, obraz Garbatej, faszyzm Faszysty. Pierdolona huśtawka, a my znajdujemy się w punkcie, skąd można wpaść wyłącznie w pustkę, w nicość. A świadkowie Jehowy śpiewają, zwiastując koniec świata. Pejza znów wskakuje na siodło seksu i zmyka, Hasz wyprzedza go na szkapinie zwanej ochlaj, ja zostaję, świadkowie śpiewają, Bóg grozi Sodomą i Gomorą, komuniści świetlaną przyszłością, Josef kryminałem, Ota miłością. Petra jest lesbijką, my żywymi obrazami z Dantego, oni są przyzwoici – niechętnie, my świnie – też niechętnie. Kim są oni, kim jestem ja? Świadkowie skończyli śpiewać, klękają w oczekiwaniu śmierci, która będzie wyzwoleniem, promienieje 1 Maja, Garbata jest lesbą, a ja palantem i beczę. Weź nogi za pas, weź yastil, nie jedź do niej, ona umrze, koniec świata, ja zdechnę, pochód bije brawo kretynom, mądrzy są zamknięci razem z różnymi Josefami, rzygają wybitymi zębami, my się śmiejemy. Świadkowie znowu śpiewają, koniec nastąpi dopiero jutro.”
― Jan Pelc, ...a bude hůř: román o třech dílech

“Po co żyć? Rodzimy się w tym zasranym kraju ze srających ze strachu ludzi po to, żebyśmy sami, zanim nauczymy się chodzić, też srali ze strachu. Dziedziczna sraczka strachu. Skąd w ludziach bierze się odwaga majstrowania dzieciaków do tego burdelu? Co za egoizm!”
― Jan Pelc, ...a bude hůř: román o třech dílech

“Co jej powiedzieć? Że ludzie, którzy protestują i są zamykani, to cały czas ci sami, a reszta milczy, ponieważ ma dzieci, pozycję, pracę, którą lubi, i normalne ludzkie pragnienie posiadania majątku, powiedzmy domku czy samochodu, oraz inne debilne zachcianki? Powiedzieć jej, że próbowałem nie milczeć, ale jak się zrobiło gorąco, potulnie dołączyłem do stada, bo strach przed kryminałem był silniejszy ode mnie?”
― Jan Pelc, ...a bude hůř: román o třech dílech