Μαρία

“Ἔλα κοντά μου, δὲν εἶμαι ἡ φωτιά.
Τὶς φωτιὲς τὶς σβήνουν τὰ ποτάμια.
Τὶς πνίγουν οἱ νεροποντές.
Τὶς κυνηγοῦν οἱ βοριάδες.
Δὲν εἶμαι, δὲν εἶμαι ἡ φωτιά.
Ἔλα κοντά μου δὲν εἶμαι ἄνεμος.
Τοὺς ἄνεμους τοὺς κόβουν τὰ βουνά.
Τοὺς βουβαίνουν τὰ λιοπύρια.
Τοὺς σαρώνουν οἱ κατακλυσμοί.
Δὲν εἶμαι, δὲν εἶμαι ὁ ἄνεμος.
Ἐγὼ δὲν εἶμαι παρὰ ἕνας στρατολάτης
ἕνας ἀποσταμένος περπατητὴς
ποὺ ἀκούμπησε στὴ ρίζα μιᾶς ἐλιᾶς
ν᾿ ἀκούσει τὸ τραγούδι τῶν γρύλων.
Κι ἂν θέλεις, ἔλα νὰ τ᾿ ἀκούσουμε μαζί.”
― Μενέλαος Λουντέμης

“Είναι μονάχη και συλλογίζεται τη δυστυχία των άλλων, ίσως για να μπορεί να βρίσκει πιο 
λίγη τη  δική  της.”
― Ηλίας Βενέζης, Γαλήνη

“Μια μέρα θα με ρωτήσεις τι είναι πιο σημαντικό; Η ζωή μου ή η δική σου; Θα πω η δική μου και θα φύγεις χωρίς να ξέρεις πως εσύ είσαι η ζωή μου”
― Halil Cibran

“Είμαστε δύο. Δύο σε όλα. Στην αγάπη, τη ζωή, στον αγώνα και τον πόνο, στις ώρες ευτυχίας. Δύο στις νίκες και τις ήττες, στη ζωή και το θάνατο - ΔΥΟ”
― Karel Čapek