Mah.Sa A

“چشم دختر اروپایی را
اگر آبی هم باشد، دوست میدارم
اگر سبز هم باشد، دوست میدارم
اینگونه فهمیده ام
آبی‌ ترین چشم
سبزترین چشم
در این دنیا
با ذره ای از سیاهی
.چشم دخترِ سرزمینم را دارد”
― (Ebdulla peşêw)عه‌بدوڵا په‌شێو

“من می نویسم
تا اشیا را منفجر کنم
نوشتن انفجار است

می‌نویسم تا روشنایی را بر تاریکی چیره کنم و شعر را به پیروزی برسانم

می‌نویسم تا خوشه‌های گندم بخوانند تا درختان بخوانند
می‌نویسم تا گل سرخ بخواند تا ستاره تا پرنده، گربه، ماهی، صدف مرا بفهمد

می‌نویسم تا دنیا را از دندان‌های هلاکو
از حکومت نظامیان، از دیوانگی اوباشان رهایی بخشم

می‌نویسم تا زنان را از سلول‌های ستم از شهرهایی مرده
از ایالت‌های بردگی، از روزهای پرکسالت سرد و تکراری برهانم

می‌نویسم تا واژه‌ها را از تفتیش از بوکشیدن سگ‌ها
از تیغ سانسور برهانم

می‌نویسم تا زنی را که دوست دارم
از شهر بی‌شعر، شهر بی‌عشق
شهر اندوه و افسردگی رها کنم

می‌نویسم تا از او ابری نمبار بسازم
تنها زن و نوشتن
.ما را از مرگ می‌رهاند”
― نزار قباني

“آیا هیچ می‌دانید که اگر شما گیوتین را به جلو صحنه آورده‌اید
و آن را با این شادمانی و افتخار برافراشته و به آسمان رسانده‌اید
فقط برای این است که بریدن سر از همه کار آسان‌تر است
...و پروردن اندیشه در سر از همه کار دشوارتر”
― Fyodor Dostoyevsky

“چگونه برسم به تو؟
،اگر بهشتی
به من بگو
.تا به درگاه تمام خدایان دعا کنم

،اگر دوزخی
به من بگو
.تا دنیا را از گناهان پُر کنم

چگونه برسم به تو؟
،اگر سرزمینی اشغال شده ای
به من بگو
تا برایت پرچمی
.از پوست خود بدوزم

،اگر مانند من مهاجری
مرزی به دورم بکش
.و من را سرزمین خود کن
حالا بگو: چگونه می توانم برسم به تو؟”
― (Ebdulla peşêw)عه‌بدوڵا په‌شێو