Miss Ravi > Recent Status Updates

بدیِ خوندن تاریخ معاصر اینه که به ریشه‌ی اتفاقاتی پی می‌بری که نتیجه‌اش به‌طور مستقیم داره روی زندگی روزمره‌ت اثر می‌ذاره و نمی‌دونی به اشخاصی که اون اتفاق رو رقم زدن چی بگی که لایقشون باشه :)

‌ ‌

از خاموشی
بر خاموشی شوریدم
فریادی برخاست:
خطاب تو به کیست؟

همزمان با خوندنش به یه کیسه بوکس برای تخلیه خشم‌های کهنه‌ی فروخورده هم نیاز دارم.

گودریدز دوباره عقلش رو از دست داده. یهو دیدم همه کتاب «دکتر نون زنش را بیشتر از مصدق دوست دارن» رو خونده‌ن. چک کردم دیدم خودم هم خونده‌مش. نه من غلط بکنم این کتاب رو دوباره بخونم. :))

امیدوارم ته همه این دیوونگی‌های گودریدز، ساسپند شدن اکانت‌مون به خاطر جبر جغرافیایی نباشه.🙏

“Home was relaxing to women only when men and children were not present. When women in the home spend all their time attending to the needs of others, home is a workplace for her, not a site of relaxation, comfort, and pleasure.”

“females were as socialized to believe sexist thinking and values as males, the difference being simply that males benefited from sexism more than females and were as a consequence less likely to want to surrender patriarchal privilege.”

HELP! HELP! HELP!
بچه‌ها، من مدتیه با اکانتم مشکل دارم. یه‌سری کتاب که قبلا خوندم به‌صورت خودکار دوباره رید می‌شه تو اکانتم. دوبار ایمیل زدم به پشتیبانی گودریدز و تهش دسترسیم رو از همه دیوایس‌ها برداشتن. کَش مرورگرم رو پاک کردم، صدبار پسورد عوض کردم و فقط با لپتاپ و مرورگر کروم میام. توروخدا راهی دارین بگین دیگه خُل شدم. هربار لاگین می‌شم می‌بینم در مدت نبودنم یه‌سری کتاب اضافه شده. هیچ الگویی هم نداره.

یوسا واقعاً پیک‌آپ‌لاین‌های قوی‌ای می‌نویسه :)) زیبا، تأثیرگذار و به‌جا

انتظارش رو نداشتم ولی بد گرل از ژاپن سر درآورد. من حاضرم وُرست گرل باشم ولی پام برسه به ژاپن.
:((

“In an attack of confidentiality, I had just told him, without specific details or names, that for many years I had been in love with a woman who came and went in my life like a will-o'-the-wisp, lighting it up with happiness for short periods of time and then leaving it dry, sterile, immune to any other enthusiasm or love.”

خب، این‌جا یوسا هم علاقه‌ش به فلوبر رو نشون می‌ده و هم این‌که شاید رمانش رو با الهام از تربیت احساسات فلوبر نوشته و آقای یوسا؛ تو بگو! همه این‌ها یعنی باید تربیت احساسات رو هم بخونم؟
In my free time I reread Flaubert's Sentimental Education because now, for me, Madame Arnoux in the novel had not only the name but also the face of the bad girl.”

الان که دارم نسخه انگلیسی بدون‌سانسور این رمان یوسا رو می‌خونم، تازه می‌فهمم که یوسا چقدر شیطون‌بلاست :)) آخه مرررد

من تازه فهمیده‌م که می‌شه از لیست کتاب‌هایی که خوندیم، خروجی بگیریم. از گودرزید بعید بود :)) اگر هم خیلی وقته این اپشن رو داشته من ازش عذرمی‌خوام.
وارد مای‌بوک بشید. از منوی سمت چپ> تولز> ایمپورت اند اکسپورت رو انتخاب کنید. در آخر اکسپورت رو بزنید. فایل خروجی یه اکسل تروتمیزه با همه جزئیات ثبت‌شده.
این فایل برای وقتی خوبه که اکانت‌مون به دلیل جبر جغرافیایی ساسپند شده و ما از رو نرفتیم و می‌خوایم با قدرت برگردیم.

موراکامی توی این رمان از نظر روده‌درازی زده رو دست همه نویسنده‌های روس. یه‌کم خساست به خرج می‌دادی مرد. چی نوشتی که هر چی می‌خونم تموم نمی‌شه؟ :((

تو پادکست کتاب‌پاد هربار به بهونه یه موضوع، چندتا کتاب معرفی می‌کنیم. توی اپیزود چهارم دوست خوبم آرمان هم حضور داره که ازش برای دقت و وسواسی که به‌خرج داد خیلی ممنونم. اگه اهل پادکستید به کتاب‌پاد گوش بدین و نظرتون رو هم بگین. دیگه بیشتر نمی‌گم که لینک هم جا شه.

لینک اپیزود سایکوسیس ۴:۴۸ در کست‌باکس
https://castbox.fm/vd/382962404

اینقدر من ذوق‌زده شدم که رمز چمدون تو فیلمنامه سگ‌کشی سال تولد بیضاییه بعد اینجا می‌گه از تنبلی بوده و قصدی نداشته. خب دلم شکست.
😂🤕

Usually we think that other people, such as our parents, our partner, or people at work, are to blame for our hurt. But looking more deeply, we can see the true sources of our own suffering, and we also can see that the person who we think is out to get us is a victim of his or her own suffering.

Usually we think that other people, such as our parents, our partner, or people at work, are to blame for our hurt. But looking more deeply, we can see the true sources of our own suffering, and we also can see that the person who we think is out to get us is a victim of his or her own suffering.

when we take care of and look deeply into our sorrow, it transforms into understanding and compassion.

“if you were in a hole that was deep enough and if it was daylight and you looked up at the sky from the very deep hole, you could see stars even though it was the middle of the day.”
‌

مهم‌ترین توفیق شهرزاد، به‌یاری قدرت اندیشه‌ی دیالکتیکی‌اش، در هم شکستن و فروریختن این پیشداوری کهن در کیهان‌شناسی‌ها و همه‌ی تاریک‌اندیشی‌هاست که زن نیرویی ایستاست.

برای لذت بردن از هزارویک شب به حدی از تخیل نیاز است تا بتوان به قرائتی عميق‌تر از آن رسید. احتمالا برای همین است که کسی مثل بورخس از هزارویک شب الهام گرفته است.

پس اگر کسی از هزارویک شب لذت نبره نمی‌شه سرزنشش کرد.
😏

کسی که کتاب رو اضافه کرده عجله داشته که به‌جای دکمه ف، دستش خورده رو دکمه‌ی ق و گفتگو رو نوشته گقتگو؟
😐😩☹️

بنا بر باورهای بسیاری از مردمان خاور نزدیک، خداوند نخست آل را برای انسان به عنوان همزاد آفرید اما انسان با سرشت خاکی خود بر روی زمین نتوانست با آل آتشین تطابق یابد. سپس خداوند در ناامیدی برای آدم همزادی جدید از خاک آفرید به نام حوا. همین امر سبب دشمنی و خصومت دیرین میان آل با حوا و دخترانش شد.

شیاطین برای با خبر شدن از سرنوشت و آینده جهان به آسمانها می‌روند و استراق سمع می‌کنند زیرا با تولد عیسی مسیح و محمد آنها از رفتن به آسمانها منع شده بودند. خداوند آنها را مجازات می‌کند و همچون شهاب در می‌آورد. برخی از آنها می‌سوزند و به دریا می‌افتند که نهنگ‌ها از آن پدید آمدند و برخی دیگر به بیابانها می‌افتند که غول‌ها را پدید می‌آورند

‌
من حماقت کردم که بار زندگیم را با سر هم کردن چند پند و اندرز اجتماعی و چند شعار مکرر دلخواه همه نبستم. یا بلندپروازی کردم، مثل کاووس شاه که عقاب‌هایی که تختش را به هوا می‌بردند، واژگونش کردند. می‌شود مرا سرزنش کرد ولی هنوز متأسفانه، نمی‌شود کُشت.

‌
آنچه برای من در تعزیه جذاب است جادوی خیلی کهنی است که در آن است. جادویی که در بهترین تعزیه‌ها به ترس‌ها و اضطراب‌های اولیه بشر مربوط می‌شود و این جوهریست که به نظر من در تمام نمایش‌های خوب جهان اعم از کهن و معاصر هست. هر تئاتر خوبی این جادو را دارد ولی من حالا دیگر به شکل مستقیم با تعزیه کار ندارم خصوصاً که حالا اینجور کارها معناهای خاصی هم پیدا کرده و تعزیه دیگر چندان هم تعزیه‌ای که من ازش حرف می‌زنم نیست.

‌
زاون: اما شما خودتان حکمتی هستید و دارید ادامه می‌دهید.
بيضائی: من هم جز زخم چیزی نمی‌برم.
‌ ‌