Amirsaman > Recent Status Updates

ترجمه‌ی صفحات ۱ تا نیمه‌ی ۵ کتاب از مصطفی انصافی:
https://meidaan.com/archive/79524

آخرین نوار کراپ. هی جو. اخگرها.

دوران دبستانم رو با نیکولا کوچولو سپری کردم، و حالا که بهش برمی‌گردم ، دستم میاد که پس چرا «اینطوری» شده‌ام، حاصلِ تربیت‌شدن با سمپه و گوسینی.

و اینکه در بسیاری از داستان‌ها، موضوع، کالای تازه‌ای است که خریداری شده، ولی به نحوی خرابکاری‌ای در موردش پیش می‌آید. آدم بزرگ‌ها را می‌بینیم عین بچه‌هایند، ولی متظاهر به دانایی. یمارستان، مثل مدرسه‌ی نیکولا است؛ ترس از کله‌جوش، قانون‌های نانوشته، خشکاندن خلاقیت و شادی.

من جمله کتاب‌هایی که درست وسط امتحانات همینجور بی‌برنامه شروع می‌شوند! پارسال همین وقتی، در قند هندوانه‌ی براتیگان یکی از این کتاب‌ها بود!

فوق‌العاده است این کتاب...!!!

«ظرف چند ثانیه تمام شد. هیچ چتر نجاتی باز نشد.»

«اون اونقدر مغز توی سرش نداره که از چیزی ناراضی باشه.»

«همه همیشه با او خیلی صمیمانه رفتار می کردند ولی هیچ کس واقعا با او خوب نبود؛ همه با او حرف می زدند و هیچ کس به او چیزی نمی گفت.»

«مثل مجانین حرف می زنین.» «عوضش مثل آدمی معقول زندگی می کنم.» * «فکرش رو بکن یه آدم به سن و سال اون، یه ذره ی باقی مونده ی عمرش رو برای چیز مهملی مثل کشور و وطن از دست بده.»