“بهار بود
که آستانه کفش‌های تو را پوشید
حالا تو با ستاره‌هایی که
ریشه در خون من دارند
به خانه آمده‌ای
می‌خواهی
برف این همه سال را
در دلم آب کنی
که چه؟
من به رویاهای بلورین عادت کرده‌ام


”