Ruh Quotes

“Barangkali tidak ada yang benar-benar tahu ke mana perginya cinta setelah ia tiada, juga tidak ada yang benar-benar mengerti ke mana ruh pergi setelah ia beranjak dari ragawi.

Barangkali tidak ada yang tahu pasti.
Barangkali takada yang peduli.”
― Robi Aulia Abdi (@aksarataksa)

“Ruhuna mükemmel bir şekilde uyan her yer senin için gerçek bir cennettir!”
― Mehmet Murat ildan

“İç huzuru bulmak için kaçtığın yer, senin gerçek ruhunu tanımlayan yerdir!”
― Mehmet Murat ildan

“Ruhunu anlamayan bir kişi sana sadece kış verebilir! Ve sen de, ruhunu anlamadığın bir kişiye kıştan başka bir şey veremezsin!”
― Mehmet Murat ildan

“Hassas bir ruh tıpkı yumuşak bir yüzey gibidir ve yumuşak yüzeyler üzerinde çok kolayca çizikler oluşur!”
― Mehmet Murat ildan

“Ruhundaki kışla doğadaki kış çakışınca gerçekten çok soğuk hissedersin!”
― Mehmet Murat ildan

“Ruhunu mutlu etmeyen bir yolda geçirdiğin her saniye, bin yıl gibi gelir insana!”
― Mehmet Murat ildan

“Ona göre ruh, dünya nimetlerinin tutsaklığından kurtuldukça özgürleşiyor, bağımsızlaşıyor ve dünya yüzünde hiçbir krala ve imparatora nasip olmayacak bir büyük iktidara kavuşuyordu.”
― Zülfü Livaneli, Engereğin Gözü

“Kıyafetler kaybolur, beden kaybolur, ama karakter ölümsüz.”
― Abhijit Naskar, Servitude is Sanctitude

“Bazen ne bir arkadaş ne de bir psikolog ruhunun derinliklerine girebilir, fakat sadece bir mumun veya bir şöminenin alevleri!”
― Mehmet Murat ildan

“Ruhları sessiz sokakları arayanlar er geç birbirleriyle karşılaşırlar!”
― Mehmet Murat ildan

“Kendi ruhunu tanımayan bir insanın mutlu olma olasılığı yoktur çünkü mutluluk insanın kendi ruhuyla uyumlu bir yaşam sürmesine bağlıdır!”
― Mehmet Murat ildan

“Vücudunun değil ruhunun yaşadığı yer senin gerçek evindir! Bedenin şehirde beton bir evde, ruhun ise ormanların derinliklerindeki bir kulübede ise, senin yuvan o kulübedir! Bedenin er ya da geç o kulübede yaşamak için harekete geçecektir!”
― Mehmet Murat ildan

“Ruhun genişse, sokağın darlığı seni rahatsız etmez; ruhun darsa, sokağın genişliği seni rahatlatmaz!”
― Mehmet Murat ildan

“Yaşamın gizemleri ruhuna huzur mu veriyor? Nerede bir gizem varsa ona doğru mu koşuyorsun? Ya da gizemler hep gelip seni mi buluyor? O halde kesinlikle gizemli bir ruha sahipsin sen çünkü benzer şeyler birbirlerini çekerler!”
― Mehmet Murat ildan

“Ruhunda yaz varsa kış seni sadece okşar geçer, ruhunda kış varsa yaz bile seni dondurur!”
― Mehmet Murat ildan

“Ruhuna hitap etmeyen hiçbir şey zihninde kalıcı bir iz bırakmaz!”
― Mehmet Murat ildan

“Karşında ister bir insan, ister bir hayvan, ister bir bitki isterse de cansız bir şey olsun, eğer onun zihnini doğru okumayı, onun ruhunun konuştuğu dili doğru anlamayı başarabilirsen onunla senin aranda hem onu hem de seni değiştirebilecek harika bir köprü inşa edilecektir!”
― Mehmet Murat ildan

“Bir gecenin karanlığı vardır bir de ruhun karanlığı! Ruhun karanlıkta değilse, gecen bile aydınlıktır!”
― Mehmet Murat ildan

“Eğer bir şey seni kendisine çekiyorsa bil ki ona doğru gitmenin sebebi onun senin ruhundan bir parça taşıyor olmasıdır!”
― Mehmet Murat ildan

“Ruhu büyük boşluklara sahipti (...)”
― Tolga Gökçen, Yalnızlaşan İnsan

“Ona göre hiçbir şey ve hiçbir yer boş ve ruhsuz kalmamalıydı. Boşluk hissi her zaman canını sıkar, huysuzlanmasını sağlardı. Boş odalar, kitaplıklar, yeni metin belgeleri doldurulmalı, her birine ayrı bir ruh katılmalıydı.”
― Tolga Gökçen, Yalnızlaşan İnsan

“Ruhu içinden söküp alınmış gibiydi.”
― Tolga Gökçen, Yalnızlaşan İnsan

“(...) ruhundaki fırtına bilincini sakat bırakmıştı.”
― Tolga Gökçen, Yalnızlaşan İnsan

“(...) ruhundaki kıyamet tüm gücünü alıp götürmüştü. En ufak bir rüzgar onu yıkabilecek kadar güçlüydü. Üşüyordu, bedeni ayaklarına ağır geliyor, beyni kafatasına sığmıyordu.”
― Tolga Gökçen, Yalnızlaşan İnsan

“Bunca zaman okuduğu kitaplar her şeye rağmen nasıl ayakta kalınır ve dünyaya nasıl tahammül edilir onu öğütlüyordu. Fakat o ruhen haylaz, şımarık ve uslanmaz bir çocuktu. Hiçbir öğüt ve yol göstermeye sadık kalamamıştı. Hayranı olduğu tüm büyük yazarların dediklerine katılıyor, ama sözlerini uygulayamıyor ve sıkılıyordu. Onun için doğrular acı gerçeklere dönüşüyor ve gerçekler hep can sıkıyordu. Bir hayalciydi ve gerçekler hayalcilerin en azılı katiliydi. (...) Hayallerine tapıyordu! Bir hayalperest gerçeklerle kuşatıldığında kaçmak isterdi. Kimi düşlere dalarak, kimi kendini uyuşturarak, kimi de günün sonunda canına kıyarak yapardı bunu. İkinci ve üçüncü seçenek birbiriyle kardeşti. Süreci uzatmak isteyenlerin işiydi uyuşturucular. O ise bu zamana kadar ölecekse hep “şu anda” ölmeyi dilediği için süreci uzatmak ve uyuşmak seçeneğine hiç adım atmamıştı. Adım atmadıkça yaşamış, yaşadıkça sıkılmış, adeta hapsolmuştu dünyaya.”
― Tolga Gökçen, Yalnızlaşan İnsan

“Cansız ruhum, solgun suratım ile capcanlı sokaklarda dalgalanan simsiyah bir bayrağım. Bu zamana kadar dokunduğum varlıklara ölüm saçarak yalnızlaştım. Azrail benimle birlik olanı yok ediyor sanki…”
― Tolga Gökçen, Yalnızlaşan İnsan

“Rahmet ve ruh aynı şey.”
― Abhijit Naskar, Kral Fakir: When Calls The Kainat

“İnsan su gelince değil, ruh gelince doğar.”
― Abhijit Naskar, Kral Fakir: When Calls The Kainat

“Rahmet ve Ruh (Şiir)

Bu yalan dünyada, tek gerçek,
sadece temiz bir kalptir.
Orman gibi evrende bir iyi insan
ilahiliğin ilk kıvılcımıdır.

Hava duası, hava gitarı, hepsi aynı,
kalk, ve kendin dua ol dünyaya.
Tüm kainat bizim mahalle -
niyet nerde, umut orda.

Rahmet ve ruh aynı şey,
cennet falan saçmalık yeter!
İnsan su gelince değil,
ruh gelince doğar.”
― Abhijit Naskar, Kral Fakir: When Calls The Kainat