لیلی > Recent Status Updates

عذابی که می‌کشم از رج زدن این از مجموع رج زدن‌های عمرم بیشتره.
تا الان هر بار که دنبال یک تک‌جمله‌ی خاصش هم گشته‌م کل ۴۰۰ صفحه رو خونده‌م.
و این بار نه وقت دارم و نه اصلا توان پریدن و کامل نخوندنش رو.

وای عالیه. حس می‌کنی داری سریالهای طاغوتی‌محور رو مکتوب می‌خونی.😂
«شهرام» و «شروین» و «کاوه» تو خونه همه‌ش «خاویار» می‌خورن و منتظرن ددی‌هاشون ببرنشون اسپانیا و سوییس.😂 به همین سوی چراغ قسم.

آثار محبوبمان را به‌زور در پایان‌نامه فرو می‌کنیم، قسمت اول.

درباره اینها با نسلی روبه‌روییم که حتی وقتی داستان پلیسی و ماجرایی می‌نویسن، ژانری که به صرف داستانش خونده می‌شه، دست از تکنیک و خلق دقیق لحن‌ها و جزئیات نمی‌کشن.
و در نویسنده‌های امروز با ژانری که داستان ندارن، تکنیک پیشکش.😂

حیرت‌انگیزه. یه کتاب رو به یه دلیل دیگه برمیداری و بعد یک‌دفعه به خودت میای می‌بینی دقیق دقیق هرآنچه از زندگی می‌خواسته‌ای توشه.
شخصیت اصلی شغلش منشی حافظه بودنه، گشت زدن در وین و مقایسه لوکیشن عکسهای تاریخی زمان جنگ با زمان حال.

همین‌جوری الکی‌الکی داشتم فکر می‌کردم کاش این هم از اون نمونه‌هایی بود که تهشون سال نگارش خورده، که یقینا قبل ۵۷ بوده، و میشد تو کارم استفاده کنم ازش.
و رفتم ته چاپ یکش رو چک کردم و دیدم خورده ۵۳-۵۴.
و چهارصد صفحه بدبختی اضافه شد😂

اینجا شروع نقطه‌ی اوج پایان‌نامه ست. این رو بنویسم دیگه خودم رو بازنشسته و کار رو پایان‌یافته تلقی می‌کنم. :))

از امروز، به لطف یکی از دوستانم که اکانت لایبررینش رو در اختیارم گذاشته، به‌صورت ۲۴ساعته تمامی خدمات ساخت کتاب تالیفی جدید، کامباین کتابهای ترجمه، اتصال نویسندگان به کتابهایشان و اصلاح دیتاهای گودریدز پذیرفته می‌شود.
بشتابید، دست به دست هم داستان فارسی گودریدز را دستکم متحول خواهیم کرد.😂

شروع طوفانی و معرکه. همون سبکی که فقط در داستان‌های سیاسی امریکای جنوبی دیده‌م من و هم خیلی هولناکه و هم خیلی معرکه.
دوباره بحث ناپدیدشده‌ها و حذف‌شده‌های سالیان ژنرال‌های آرژانتینه.
خوراکمه قشنگ.

فکر کنم توقع داشتم دفعه دومی که می‌خونمش فرق کرده باشه مثلا، اینقدر ساده‌ترین داستان جهان نباشه، که الان اینقدر متعجبم.😂 ولی خب متاسفانه نه.
یه طوریه انگار در دهه ۱۳۱۰ نوشته شده.😂 همونقدر صاف و ساده و روون و بی‌دغدغه و بی‌نکته.

تو هر صفحه هرجا که می‌ره چند نفر بهش چایی تعارف می‌کنن. بخدا که روستای خوب، میزبان‌های خوب، رسومات خوب، داستان خوب. :))

دل‌ناچسب‌ترین گلشیری رو هی باید بخونیم، چون گلشیری دلچسب‌ها به پایان‌نامه‌مون نمی‌خوره به لحاظ زمانی و موضوعی. خدایا شکرت.🤲🏾

یک روز خوبی هم لابد میاد که من شهرنوش‌پرسن بشم. ولی اون روز یقینا امروز نیست، فردا هم نیست. پس‌فردا هم بعید می‌دانم.
(به وقت خواندن این برای سومین بار، و بی‌علاقگی مفرط بهش برای سومین بار. و تازه این از طوبی بهتره بنظرم.😂)

اینکه آدم بارها و بارها و بارها یک کتاب رو خونده ولی وقتی برای کار خاصی میاد سراغش باز یه سری جملات رو انگار اولین باره می‌بینه خیلی شگفت‌انگیزه.
من این رو یقینا بالغ بر ۸ بار خونده‌م، ولی الان جملات توسعه‌تهران‌محورش کاملا جدیدن.

«من از این بیماری انسان که همیشه می‌خواهد چیزی پنهان‌کردنی و بروزندادنی داشته باشد هیچوقت سر درنیاورده‌ام. البته یک دلیل خیلی محکم هم سراغ دارم. ما از هم پنهان می‌کنیم تا بتوانیم کنار هم بمانیم. چون می‌خواهیم در کنار هم بمانیم.»

اگر من پول داده بودم یک کتاب مختص موضوع پایان‌نامه‌م بنویسن میشد دل کور فصیح. یا اگر بعدها ازم بخوان پایان‌نامه‌م رو بطور خلاصه و داستانی توضیح بدم باید بگم دل کور فصیح رو بخونن.
دقیق دقیق دقیق دست می‌ذاره رو همون چیزها که میخوام.

تنها چیزی که بعد ۷-۸ سال ازش یادم مونده بود این بود که این اون فصیحی بوده که اذیتم می‌کرده. متاسفانه دیشب شروعش کردم و دیدم هنوز همونقدر زجرم می‌ده. رسول دل‌کور و حسین سگ و زمستان بلند از یه جنس باعث میشن خنجر فرو بره توم.

به‌جای اینکه چندین فصیح بخوانم یکی دوتا فصیح را چندین‌هزار بار می‌خوانم (چون پایان‌نامه دارم🤦🏾‍♀️).
ولی خداوکیلی یه تهران داستانیه و یه فصیح. دمت گرم اسی‌جان، این پایان‌نامه ما رو تو آباد کردی.🙏

اگر از عقوبت شدن توسط شماری از عزیزترین دوستانم نمی‌ترسیدم شاید اعتراف می‌کردم که حتی این بار هم بنظر چندان طرفدارش نیستم، حداقل تا اینجا.

متاسفانه متن از یه حدی انتزاعی‌تر میشه من جای اینکه بیشتر فازش رو بگیرم بیشتر می‌رم تو جهان‌های مسخره‌بازی.
الان هی دلم می‌خواد از جملات این میم بسازم.
مثلا «من حوصله‌های داشته‌ام را بر باد می‌دهم.» خب با میم salt bae عالی نیست؟😂

هر دفعه داستان از یک کشور دیگه می‌خونم، ترکیه و کشورهای عرب و امریکای جنوبی حداقل، و می‌بینم چقد در نظرم یه حس و حال و فضا و ویژگی مخصوص خودشون و متفاوت با بقیه دارن به این فکر می‌افتم که داستان فارسی هم این رو داره و ما نمی‌فهمیم؟

دفعه سوم چهارمه می‌خونمش، همچنان بزرگترین سوال و ابهامم اینه که این عزیزان این پول یامفت رو از کجا میارن که هرشب هرشب عرق‌خوری-قلعه-عرق‌خوری-قلعه-شام-عرق‌خوری-قلعه.
پس کی کار می‌کنین؟ کجا کار می‌کنین؟

بعد از هر سفر به استانبول برنامه تا یه مدت خیلی سفت پاموک خوندنه، تا وقتی که زندگی و کارها مانع بشه.
#جوگیری

با نام و یاد خدا عشششق و حال رو آغاز می‌کنیم😂🫶🏽

فکر کنم اینکه آثار محبوبت رو برای پایان‌نامه برداری اشتباه استراتژیک بود، هرکدوم‌ رو تا قبل از الان جوری به‌دفعات خونده‌م که الان هنوز کار درست شروع نشده حس می‌کنم ازشون بیزارم.😂

انقدر ازش بد گفتیم حالا روم نمیشه بگم کم‌کم داره خوشم میاد ازش.😂

یه اطمینانی دارم اگر از صفحه ۳ جلوتر برم دیگه تا تهش می‌رم.
منتها متاسفانه این دفعه سومه که در این صفحه متوقف میشم و حس میکنم پنجاه سال گذشته و دیییگه نمی‌تونم تحملش کنم.😂

جلال آریان در ۲۸سالگی‌ش همون چیزیه که داره باعث میشه بالاخره علت علاقه دختران سرزمینم به خاندان آریان رو بفهمم.😂
یک پارچه آقا.

فصیح خوندن رو دلم می‌خواد به همه‌ی آدم‌ها در مواقعی که مطالعاتشون زیادی جدی، انتلکتی، حوصله‌سربر و اگزیستانسیال می‌شه توصیه کنم. قشنگ یادت میاره چرا داستان خوندن اینقدر فعالیت جالبیه.

ولی خب شکنجه باید ادامه پیدا کنه.😂